سگهای قفقازی، حیواناتی وفادار، قوی و شجاع هستند. این حیوانات از نژاد سگهای نگهبان هستند و به آنها سگ چوپان میگویند. این نژاد با نامهای «سگ چوپان قفقازی» یا «اووچارکای قفقازی» و در ایران هم با نام «سگ شاهسون» شناخته میشوند. اگر تجربهای در نگهداری از سگ دارید و به دنبال یک سگ نگهبان با اندامی قوی و بزرگ هستید، نژاد قفقازی مناسب شما است.
سرزمین مادری:
قفقاز
طول عمر:
12 تا 16
وزن
50 تا 130
ارتفاع
63 تا 76
رابطه خوب با اعضای خانواده
رابطه خوب با کودکان
رابطه با سگ های دیگر و سایر حیوانات خانگی
میزان ریزش مو
نیاز به مراقبت از پوشش مو
میزان ریزش آب دهان
ارتباط خوب با غریبه ها
علاقه به بازی وبازیگوشی
پتانسیل در قالب سگ نگهبان/ سگ محافظ
انطباق پذیری با شرایط مختلف
آموزش پذیری
سطح انرژی
میزان سر و صدا
نیاز به فعالیت ذهنی
سگهای چوپان قفقازی، از قدیمیترین و باستانیترین نژادهای سگ هستند و منشأ پیدایش آنها پر از راز و رمز است. این نژاد از مناطق کوهستانی قفقاز نشأت گرفته و بیش از ۲۰۰ سال است که در این منطقه هستند. مبنای زندگی و تاریخچه این سگها باعث شده است که اطلاعات دقیقی درباره شجرهنامه آنها موجود نباشد. گلهداران ساکن کوههای گرجستان، ارمنستان و آذربایجان از این سگها برای محافظت از گلههای گوسفند و صاحبانشان در برابر حیوانات وحشی خطرناک مانند گرگ، شغال و حتی خرس استفاده میکردند.
در دهه ۱۹۰۰، سگهای قفقازی به عنوان سگهای نگهبان در اتحاد جماهیر شوروی و در دهه ۱۹۶۰ به عنوان سگهای گشت مرزی در آلمان شرقی استفاده میشدند. پس از فروپاشی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، حدود ۷ هزار سگ قفقازی به عنوان حیوانات خانگی به خانوادههای آلمانی واگذار شدند. امروزه، این سگها همچنان در نقش نگهبانی در منازل و ادارات پلیس به کار میروند.
سگهای بزرگ از سه گونه مختلف با خاستگاههای مختلف، یعنی گرجستان، ارمنستان و آذربایجان، تشکیل شدهاند:
نژاد گرجی قفقازی: این نژاد به عنوان تنها گونه رسمی از سگهای قفقازی، از گرجستان به دنیا آمده است. این سگها معروف به سگهای خرسی هم هستند و دارای بزرگترین وزن و جثه در میان سگهای نژاد قفقازی هستند.
سگ قفقازی ارمنی: این نژاد دارای بدنی مربعیشکل و موهایی با طول متوسط است و از سگهای گرجی کمتر در اندازه هستند. پوشش این گونه اغلب به رنگهای خاکستری یا ترکیبی از آن با سایر رنگهاست.
نژاد آذری قفقازی: این نژاد به دو زیرگونه تقسیم میشود:
کوهپایهای: این گونه دارای کوتاهترین موها و کوچکترین جثه در میان سگهای نژاد قفقازی است و به سگ گامپر هم معروف است.
قلهای: این گونه بیشتر به سگهای قفقازی گرجی شبیه است و دارای پاهای بزرگ، پوزه و صورت سیاه و پوششی به رنگ زرد روشن و نارنجی است.
سگهای قفقازی بدنی عظیمالجثه با سر بزرگ، چشمهای بیضیشکل و گوشهای مثلثی دارند. سگهای نر این نژاد دارای جثه بزرگتری هستند که آنها را بهراحتی از مادهها قابلتشخیص هستند. وزن متوسط سگهای قفقازی نر ۵۰ کیلوگرم و مادهها به ۴۵ کیلوگرم است. قد قفقازی نر از ناحیه شانه حدود ۶۸٫۶ تا ۷۶٫۲ سانتیمتر و ماده ۶۳٫۵ تا ۷۱٫۱ سانتیمتر است. این سگها بر اساس طول خزشان دو نوع کوهستانی با موهای بلند و استپیها با موهای کوتاه دارند. پوشش دولایهشان از آنها در برابر سرمای کوهستان محافظت میکند؛ خز لایه بیرونی دارای موهای بلندتر و کلفتتر است و لایه زیرین نیز موهای متراکمتر، نرمتر و نازکتری دارد. این سگها در رنگهای مختلفی مانند کرم، حنایی، خاکستری و سفید دیده میشوند و پنجههای آنها بزرگ و سنگین بوده و همچون دم بلند آنها پوشیده از موهاست.
این نژاد با نام سگ قفقازی شناخته میشود. آنها نژادی مناسب برای محافظت از گلهها شناخته میشوند. این سگها بسیار شجاع، جسور و سرسخت هستند.
این نژاد دارای فعالیت و هوش بالا، قوی، متعادل و آرام است. رفتارهای دفاعی آنها نشان از فعالیت و تکامل یافتگی دارد، و خصوصیتهای تهاجمی و بدگمانی نسبت به غریبهها از جمله ویژگیهای بارز آنهاست.
به منظور جلوگیری از وقوع حوادث ناگوار در بزرگسالی، آموزش اجتماعی و اطاعت پذیری از مراحل مهم در تربیت این نژاد است. این سگها دارای حس ششم و غریزه قوی هستند و هرچه مربوط به صاحبشان باشد، از جمله ملک، اشیا و حتی حیوانات دیگر، را به عنوان بخشی از خانواده و دارایی خود میشناسند و آن را حفظ میکنند.
با توجه به روحیه سلطهجویی، خشونت و قدرت فوقالعاده آنها، توصیه میشود که از تماس آنها با کودکان خود پرهیز کنید. همچنین، آموزش و اجتماعی کردن این سگها از سنین پایین در کنترل رفتارهای غیرمطلوب آنها موثر است. سگ قفقازی مناسب برای امور نگهبانی با ویژگیهای برجستهای از قبیل قدرت، فعالیت و قابل اعتماد هستند.
نکته جالبی که وجود دارد این است که این نژاد در داخل خانه بسیار آرام و ساکت است در حالی که برون از خانه و در برابر غریبهها ممکن است خشونت آمیز عمل کنند. بنابراین، استفاده از قلاده برای جابهجایی آنها امر ضروری است. باید توجه داشت که این نژاد بیش از حد پارس نمیکند و اگر زیادی با پارس کند، ممکن است به عنوان یک هشدار و خطر محسوب شود.
این نژاد کمتر به عنوان حیوانات خانگی مورد استفاده قرار میگیرند و بیشتر برای محافظت از اموال و اماکن تجاری بزرگ استفاده میشوند.
برای تغذیه مناسب سگ قفقازی از بدو تولد تا شش ماهگی، میتوانید روش زیر را ادامه دهید:
در ابتدا، تغذیه مناسب برای سگهای قفقازی از مادر آنها شروع میشود. مادر باید تغذیه مناسبی داشته باشد تا بتواند شیر مغذی و کاملی برای جوانان خود فراهم کند.
زمانی که سگها حدود ۳ تا ۴ هفته سن دارند، شروع به تغذیهی غذای کودکانه میکنند. از غذاهای خاصی که برای سگهای کوچک تهیه شدهاند استفاده میشود.
با گذشت مدتی و رسیدن به ۶ ماهگی، غذای خشک مناسبی برای سگها انتخاب کنید که حاوی ترکیبات غذایی متنوع و متعادلی باشد و نیازهای رشدی آنها را برآورده کند.
به منظور جلوگیری از رشد ناخنهای بیش از حد، نیاز است که ناخنهای سگها را به صورت منظم کوتاه کنید. این کار به جلوگیری از مشکلات مرتبط با ناخنهای بلند مانند شکستن و درد به آنها کمک میکند.
کنترل هفتگی گوشهای سگ و پاکسازی آنها میتواند به جلوگیری از عفونتهای گوش کمک کند و سلامتی آنها را حفظ کند.
برای حفظ دندانهای سالم، مسواک زدن سگها مهم است. با استفاده از مسواک و محصولات دندانپزشکی مناسب، میتوانید از سلامت دندانهای آنها مراقبت کنید.
به دلیل موهای کوتاه سگ قفقازی، نیاز زیادی به استحمام مداوم ندارند. با این حال، در صورت نیاز میتوانید آنها را شستشو دهید.
با رعایت این مراحل و تغذیه مناسب، میتوانید از رشد سالم و سلامتی سگهای قفقازی اطمینان حاصل کنید. همچنین، به یاد داشته باشید که همیشه با دامپزشک مشاوره کنید و به نکات و توصیههای او توجه کنید.
شماره تماس | ارتباط از طریق تلگرام و واتس آپ