نژاد سگ روتوایلر

سگ‌های این نژاد از لحاظ ظاهر، دارای جثه متوسط و نسبتا بزرگ هستند. گردن آنها پهن و قوی است، با سری بزرگ و پهن همراه با گوش‌های کوچک و آویزان، که این ویژگی‌ها از مهمترین ویژگی‌های ظاهری روت وایلرها هستند. این سگ‌ها گردنی کلفت با اندامی ورزیده و عضلانی دارند که به نگاه اول، احساس هیبت و قدرت می‌کنند.

پنجه‌ها و عضلات این نژاد بسیار قوی و عضلانی هستند. آن‌ها دارای آرواره و فک‌های بسیار قوی می‌باشند و تعداد دندان‌های آن‌ها ۴۲ عدد است، که فرمول دندانی کاملی دارند. وقتی که توجه آن‌ها جلب می‌شود یا ایشان هوشیار هستند، پیشانی‌شان چین می‌خورد. ساختار عضلات پاهای عقبی روت وایلرها کشیده و عضلانی است و از دست‌های پشتی قدرتمندتری دارند.

رنگ این نژاد سیاه براق با خال‌های خرمایی است. در گذشته، دم این سگ‌ها به دلیل جلب زیبایی یا برای راحتی در نگهبانی و ارابه‌کشی شکل گرفته بود؛ اما این روزها این عملی توجیهی ندارد و در بسیاری از کشورها ممنوع است.

روت وایلرها سگ‌های بی‌صدا و کم‌پارس هستند، اما اگر احساس خطر کنند، با تهاجم و صدای بلند عمل می‌کنند. در برخی کشورها، افراد نگهدارنده این نژاد باید الزاماً تابلویی در جلوی منزل‌شان نصب کنند تا سایران را هشدار دهند.

در زمینه ابعاد جثه، نرها از ماده‌ها بزرگتر هستند و ماده‌ها پرسر و پرصدا‌تر هستند. پوشش مویی این سگ‌ها کوتاه، صاف، براق و متراکم است. پوشش زیرین برخی قسمت‌ها از بدن به صورت فشرده است و متغیر با تغییرات آب و هوا و مکان زندگی آن‌ها است. روت وایلرها دو بار در سال ریزش مو دارند و در این دوره‌ها مناسب است موهای آن‌ها شانه بخورد تا از بدن جدا شده و در خانه نریزد.

این سگ‌ها در ایران به نام پوزه دلقکی یا مانکی فیس شناخته می‌شوند. پوزه‌ آن‌ها مکعبی و کوتاه است و دست و پای آن‌ها نسبت به سایر بخش‌های بدن کوتاه‌تر هستند. رنگ محبوب پوزه‌های آن‌ها مشکی با خال‌های قهوه‌ای سرخ است که به رنگ قرمزی متمایل است.

عمر متوسط این نژاد سگ حدود ۸ تا ۱۰ سال است که نسبت به برخی نژادهای دیگر، مدت زمانی نسبتا کوتاه است. البته، عمر یک سگ به طور مستقیم با تغذیه، محیط نگهداری و ژنتیک ارتباط دارد.